martes, 27 de abril de 2010

Ahora mismo cuento con tres camas y la principal, mi verdadera cama, no esta aqui. Miro esta y la veo sonreirme desafiante. Sabe que le temo, que no quiero enfrentarme a ella y se ve clara ganadora en nuestra pelea diaria.
Sigo queriendo dormir en tu hombro.
Sonreire cada cinco minutos.
Tal vez peque de blando, pero nunca me ha importado mucho ser un pecador.
No dejé de mirarte. Cada paso que dabas y cada calada que pegabas. Me gusta lo que veo, y de hecho, lo necesito.
Tambien te miro cuando te estas durmiendo y dices que los parpados no pesan y sin embargo cuesta mucho mantenerlos abiertos. Entonces sonrio, deben haber pasado cinco minutos.
Solo una mision, un objetivo: hacerlo bien siempre.
Poder levantarme al lado de esa sonrisa que me dedicas cada mañana. Esa sonrisa que se que la dibujas para mi.
Y esa mirada, que tambien me sonrie mientras huelo tu pelo. Y entonces seduces mi oido con una sola palabra, que hará que los dos sentidos que me quedan sean tuyos.
Meteremos en el maletero una tienda y mochilas, y nuestro coche nos llevara donde queramos, sin problemas, sin perdidas. Tenemos la brujula y se puede comer sin tener que parar.
Esa casita sigue llenando mis sueños. Comer pescado al horno con puerros.
Tal vez hagamos pulseras de flores, como las que llevaba esa niña que ha crecido pero aun no se ha ido.
Ahora sonrio, pensando que pronto dormire en ese hombro y justo al despertar el deposito estara lleno, la mochila tendra todo lo que necesito y habra una margarita en el limpiaparabrisas.

domingo, 11 de abril de 2010

Esta entrada sera larga, o no, no lo se porque realmente no se ni que quiero decir. Tampoco creo que tenga mucho sentido. No lo se. Simplente escribire, porque al fin y al cabo solo quiero escribir, y decir algo que no se que es o que si lo, se pero bueno.......
Parapapapapa para pa pa....y esa es la musica que suena debajo de mi casa a todo volumen. La banda sonora de un momento mas. Bueno, no es solo un momento mas, pero no quiero que tenga banda sonora. Estoy cansado, podria decir que rozando el agotamiento total, y aqui estoy, despierto porque en este sitio se celebra algo que no se que es y realmente no me importa en absoluto.
La importancia de las cosas es un buen tema a tratar, aun asi, no voy a hablar de ello ahora porque prefiero seguir escribiendoyyaesta.
No se
Ahora mismo acabo de ver un capitulo de una serie y la verdad es que no me he enterado mucho. Tal vez los subtitulos no valen para todas las series o tal vez no le haya prestado la suficiente atencion.
Escribo por gusto, o por desahogo o para quemar un poco de tiempo hasta que me pueda ir a la cama. Creo que en los blogs nadie escribe lo que realmente piensa y si lo hacen lo hacen de forma que no lo pueda entender todo el mundo. Yo estoy escribiendo de forma que se entiende, pero no escribo lo que quisiera. POr que? POrque no.
Simplemente escribo y ya esta. Si quiero escribir lo que pienso lo escribo en mi libretita verde. La libretita de mis cosas. O en un papel y luego lo quemo. Psicomagia que diria Jodorowsky. Aunque sinceramente no me creo nada. Pero cualquier cosa vale,no?
Placebos se suelen llamar.
Lo mismo quemo unos cuantos papelitos ahora luego. O mejor, lo escribo un papelillo de liar y me lo fumo. Eso si que seria interiorizar mis problemas**
Por cierto, ahora suena estopa. Porque siguen sacando discos si en todas partes se oyen siempre las mismas canciones. Adivinad que cancion esta sonando, seguro que acertais. ( la respuesta la pongo al final).
**Cuando tienes un problema la gente te da mil y un consejos, pero yo creo que los consejos estan basados en los tropiezos y cagadas que tiene la gente, y que no se atreven a decir.
Yo podira daros muuuchos consejos.
Cuando os den un consejo no os lo tomeis al pie de la letra. Esto es un consejo.
No me apetece hacer malabares. Tal vez mañana. Pero bueno, ha ganado el barça. Eso esta bien, supongo.
Si quereis dejar de leer hacedlo porque no voy a decir nada interesante.
Estas en una barquita pequeña, en medio del mar. Llevas ahi 5 dias, sin nada. Y de repente pasa un barco por tu lado, un barco enorme. En cubierta hay algun marinero pero estan a sus cosas. Tu intentas gritar, pero 5 dias sin beber te han destrozado la garganta y no te sale la voz. Golpeas el casco del barco pero este sigue avanzando. Tu sigues golpeando e intentando gritar¿que sientes?
Ui, se me esta acabando el tabaco y mañana es domingo.
Parece que la musica se esta volviendo bajonera, eso me da esperanza.
Me apetece bastante tocar la bateria, eso si que desahoga. Ademas es facil emocionarse y si sabes hacer algun ritmillo facil mejor. Vas marcando el ritmo y cuando te apetezca haces unos redobles o le pegas fuerte al bombo o a los platos. Joder que ganas de tocar la bateria. Maneras de vivir. Esos son los deberes para el fin de semana.
A veces se dicen cosas sin pensar, y eso es una cosa que tengo que mejorar. Una entre muchas.
Se dicen cosas que duelen a gente a la que no quieres hacer daño, y lo jodido de las palabras es que no se curan con betadine, y que no puedes volver atras y arreglarlo. Ojala, pero no se puede.
Hay veces que duele mas hacer daño que que te lo hagan a ti.
Seguire soñando con mi casita en la playa. En la que espero tener uno o dos tornos hechos por mi.
Gracias
Gracies
Gracias
Gracies


La cancion de estopa era la raja de tu falda.

No comenteis esta entrada.



sábado, 3 de abril de 2010

A REVENTAR!!!

Y definitivamente, perfecta!!

SEMPRE UN GOS TONTO

Hui m'he donat compte.
Tornant a casa a les 4, he tancat la porta de fora amb el pasador. En eixe moment he caigut en que no fara falta tornar-la a tancar.
Mai ha estat trist. Al menys, si pogues, sempre hagues estat somrient. I fent-me somriure a mi.
Sempre m'has oferit la millor cara.
Insustituible.
Alegre. I sempre disposat a modificar el humor.

Gracies Maño!